Eerbetoon aan mama. Omdat liefde niet stopt waar het leven eindigt…

Het was hier stil. Stil werd het ook in ons hart, in ons leven.

Op 15 september ging mama terug naar het licht…

Haar afscheid was zacht en met dit eerbetoon laten mijn zus Veerle en ik onze ziel spreken.

Lieve, lieve mama,

Lieve, lieve, Gode – Lieve,

Je naam verraadt je karakter.

We zullen je zo hard missen maar we zijn ook zo dankbaar voor al wat je ons leerde, dankbaar voor jouw liefde waaraan we ons mochten warmen.

Je gaf ons alle kansen, niets was je teveel. Je bleef ons altijd stimuleren en je was zo trots op wat we deden. Je werd onze grootste fan. Zonder jou was BioReine niet wat het nu is.
Je leerde ons waarden van respect, eerlijkheid, trots, volharding en vooral liefde, zoveel oprechte liefde.

Al wat je deed, kwam recht uit je hart. Je leefde om te geven en dat maakte je gelukkig.
Dat je gelukkig was, heb je ons laatst nog verteld, toen we samen een glaasje wijn dronken. Zonder woorden wisten we toen allen dat het een afscheid van jouw leven was, maar tegelijkertijd vormden we toen een verbond voor eeuwig.

Het leven was niet mild voor jou. Het veel te vroege verlies van papa en Anneke zorgde ervoor dat ons gezin gehalveerd werd. Zij aan de ene kant, wij met ons drietjes aan de andere kant. Het was soms moeilijk maar samen konden we de wereld aan.

Ook later kwamen zware klappen, je kreeg meer dan 1 persoon dragen kan. Maar niemand was positiever dan jij. Nooit klagen, nooit opgeven, altijd vooruit, het maximum halen uit elke dag. En dat met een waardigheid die voor velen een voorbeeld mag zijn.

Je gigantische veerkracht en weerbaarheid getuigde telkens weer van je sterke mentale en fysieke kracht. Tot het einde toe.

‘De zon schijnt voor iedereen’, ‘morgen weer een nieuwe dag’, ‘niets blijft’, ‘plus est en vous’, we hoorden je deze wijsheden zo vaak zeggen.

Dikwijls was er ook een knipoog en een lach want je humor was soms grandioos! Je nam ons graag in de maling maar door de voorpret die je moeilijk kon verbergen, lukte het niet altijd zoals gepland. Maar de pret was daarom niet minder.

Hoewel je niet graag in de kijker liep, liet je toch bij velen een onuitwisbare indruk achter. Positief of negatief, want het klikte of het botste.

Gebrek aan respect, onrecht, oneerlijkheid, het kwetste je telkens diep. Je kon hierop fel reageren met een krachtige stem maar discussies duurden nooit lang. Je vergevingsgezindheid streek telkens de plooien glad.

Nu is het aan ons om wat je ons leerde, verder te zetten.

Want jouw handen, het zijn de onze.

Jouw hart, het is het onze.

Je was sterk maar zacht, streng maar rechtvaardig.

Je oordeelde niet naar rang of stand. Je zag de ziel van elke mens. Iedereen kon bij jou terecht en je voelde feilloos aan wanneer iets klopte of niet. Als Mater Familias, als luisterend oor, vaak was je de rots in de branding.
Je rol was vaak bemiddelend, verzoenend en met enkele rake woorden gaf je zo vaak wijze levenslessen.

Kwaliteit boven kwantiteit, dat was je motto.

Meer dan wie ook, verstond je de kunst om het geluk te vinden in de grootsheid van kleine dingen. Of het nu ging over een oprecht gebaar van liefde, van vriendschap, een bloem, een goed glas wijn, een gedicht dat we in je portefeuille terugvonden. Authenticiteit, daar draaide het altijd om.

Je voelde intuïtief aan of iets uit het hart kwam, of niet . Je was intens dankbaar voor die kleine, grote dingen die je ook echt gelukkig maakten.

Je was zo graag thuis, in het huis waar je samen met papa een kort maar intens verhaal schreef.
Een verhaal van onvoorwaardelijke liefde.
Een verhaal van liefde die de dood overstijgt.

Lieve mama, we hadden je zo graag nog veel langer hier bij ons gehad maar het is een troost te weten dat je nu bij papa en Anneke bent die je al die jaren moesten missen. We weten dat je in goede handen bent.

Lieve mama,

Jouw handen, jouw warme, grote, sterke handen, ze waren voortdurend in de weer om voor ons te zorgen.
Jouw hart, jouw warme, grote hart, het gaf ons zoveel liefde.

Nu is het aan ons om wat je ons leerde, verder te zetten.

Want jouw handen, het zijn de onze.
Jouw hart, het is het onze.

Liefde overwint alles!

Omdat liefde niet stopt
waar het leven eindigt…